Joerge the Knight - Summer !!!! Και μετά τίποτα...

Εκεί που καθάριζα κάτι κρεμμιδάκια για την σαλάτα ακούω ένα χτύπημα στην εξώπορτα. Δεν ήμουν συνηθισμένος σε επισκέψεις τόσο νωρίς το πρωί. Ανοίγω περίεργος και βλέπω τον Γιώργο. Από τα φιλαράκια μου στο σχολείο-ο καλύτερος. Πάντα με κάλυπτε με την πανοπλία του όταν ήθελα να κοιμηθώ στο σχολείο. Έδεσε τον μονόκερο στο στύλο στης ΔΕΗ, σκούπισε τις σιδερένιες μπότες του, γέμισε το κουβά του μονόκερου με μπύρα και ανέβηκε στο καθιστικό. Πού σε ρε μαν?!...αναφωνώ αυθόρμητα. Δεν τον περίμενα είναι η αλήθεια. Είχε χαθεί πολύ καιρό. Κάθετε στον καναπέ, βουλιάζει μέσα στον μαλακό καναπέ. Τον είχα βουτήξει από τους γονείς μου όταν ήταν να φύγω για φοιτητής. Τι να σου δώσω Γιώγρη? Μπιρίτσα? Ε τι ρωτάω. Του βγάζω μια παγωμένη μπύρα από τον καταψύχτη και τουν την σφινώνω κάθετα στο άνοιγμα της πανοπλίας. Χρόνια εθισμένος στην αλκοόλη βλέπεις. Στο σχολείο θυμάμαι διέλυε στην πορτοκαλάδα λίγο οινόπνευμα! Ο Κώστας ο πιστός στου πισματάρης μονόκερος-και αυτός όλη μέρα με ένα κουβά μπύρα. Τι να πεις. Από τότε που παράτησε την οικογενειακή εστία στον πύργο και πήγε να σπουδάσει ο Γιωργος έρχετε και με επισκέπτετε συχνά και πάντα με προβληματίζει. Την τελευταία φορά είχαμε κάνει μία πορεία διαμαρτιρίας διότι τα πεζοδρόμια στην πόλη δεν είχαν λωρίδα για μονόκερους. Έτσι ο Γιώργος ερχόταν συχνά και με τον Ανδρέα αλλά τώρα όχι με το ατύχημα.